With the twenty-0ne-hour TV watching average of Filipino viewers, Television, among Print, Film and Radio, is absolutely the broadest and most influential form of Media nowadays. Thus, TV network rivalries become more intensified. Giant companies ABS-CBN & GMA , among many other local TV networks, are the two top contenders competing to be superior on Philippine TV. The top slot remains a big question and a great confusion to the viewers for the said stations were both hailed the best by different award-giving bodies this year. 2006 Star Awards for TV Best Station of the Year GMA 7 claim that they are the top local TV station for their shows garnered the most ratings than shows of any other TV station even if the quantity of awards the received is lesser than their rival’s. This year’s KBP Golden Dove Awards Station of the Year ABS-CBN, on the other hand, claim that they remain supreme for the quality of their programs harvested the most awards in both award-giving bodies even if their TV ratings are obviously inferior than GMA7. Due to the current intensity of the networks’ feud, programs, talents and other station-related projects concerning business and viewers’ welfare, become a major consideration for both station just to capture Filipinos’ hearts.

TV programs are the primary component of a TV station, that’s why proper selection of these is an enormous contemplation for both GMA and ABS-CBN. Morning shows are the day-starters for both networks. Kapuso network’s morning show Unang Hirit greets the Pinoys a louder Good Morning with its cheerful and energetic hosts compared to the composed and dull hosts of Kapamilya network’s Magandang Umaga Bayan. Although GMA’s UH has lots of “pakulos” for their audience, the completeness of a morning show goes to MUB for its fun-filled segments that educates the viewers. Targetting children’s attentions, ABS often comes up with more action-packed anime programs that only promotes violence and substances that are somehow not suitable to its audience while GMA traditionally repeats old animes that are more tedious but edifies children moral values and contributes to the their personality development. The purpose of a talkshow is to imply something positive to the lives of its viwers. This is what ABS’ Homeboy does. Homeboy chitchats with its guests and studio audience about matters in life and at the end of every episode, host Boy Abunda summarizes the whole episode with his reflections and leave his audience lessons in life. This is what GMA’s Sis lacks for it only entertains its audience through their guests showcasing their talents by song and dance numbers. Among these talkshows, GMA’s Mel & Joey tops them all for it amuses and educates viewers at the same time, but its format isn’t so much of a talkshow but a magazine program. ABS-CBN’s Sharon is also a contender for it tickles the audience with intimate conversations with the guests, leave the audience something to reflect on and entertains them with song numbers of the host at the beginning and ending of every episode. Asianovelas irrefutably altered the Mexican Telenovelas today. Although GMA claim that they are the true home of Asianovelas, ABS is the real starter of the hysteria. ABS-CBN’s Meteor Garden’s what started driving the Filipinos loco, with its very romantic scenes that frenzied those hopeless romantic viewers. But unfortunately, ABS didn’t came up with equally beautiful series, thus, making GMA7 ahead of them after airing top-rating Koreanovelas that incarcerated Noypis’ hearts. Variety shows oftentimes serve the right menus in joining Filipinos during lunchtime. GMA’s longest-running variety show Eat Bulaga has never been dethroned by any other noontime shows ABS dared to have come up. EB retains its number one spot for almost three decades now with its hilarious games and numbers and reinventions that never failed the taste of its supporters. However, today’s Kapamilya’s Wowowee goes beyond the entertainment purpose. Wowowee, though less entertaining, offers greater chances to change Filipino lives with its prize-full games and financial helps given during every episode. The greatest form of entertainment when it comes to TV programs would be the musical variety shows aired every Sunday. ABS’ Sunday ace program ASAP ’06 features jam-packed song and dance numbers grooving the Filipino viewers’ hearts out but talents of this show is nothing compared to GMA’s SOP which showcases talented artists of this generation and concert-like performances from the country’s premier concert artists. GMA’s Master Showman is a plus for the network for ABS has none of this genre. Filipinos’ attachments to telenovelas are so grave prompting both station to develop new approaches in doing such just to satisfy the cravings of the viewers. Kapuso network doesn’t take any risks in creating their primetime soaps. They often come up with well-budgeted Fantaseryes with superb visual effects and uses their popular talents so that viewers wouldn’t let go of them. Fantaseryes of GMA7, although amazing, becomes duller and duller nowadays, this is because of the super unbelievable stories mostly crafted just to tickle the mind of the viewers unlike ABS’, though cheap and the visual effects is disgusting, definitely identify the realities with the masses by using their new breed of talents which appear to be one with the people. Kapamilya lets its most-anticipated artists and biggest stars that’re well-known for their acting prowess to do the soaps that will mirror the lives of the people. This is Kapamilya’s biggest forte compared to GMA7 who has never produced a well-acclaimed soap as of its using newbies who only have the face but not the talent. However, GMA’s soaps are more fast-phased than ABS-CBN’s teleseryes which take weeks before a particular conflict ends. Reality shows are merely created to bring pleasure to the viewers with the undeniable realities of life. But GMA’s Extra Challenge brought reality shows to a higher level. With the challenges that thrills and educates not only the guests but the audience, Extra Challenge proved itself to be more exhilarating and worth-watching contrast to ABS-CBN’s Victim which format was obviously patterned after MTV’s Funk’d. Talent searches are now the most “clicked” reality show in the local TV. GMA’s ultimate artista search Starstruck is the most successful among talent searches. It has brought showbiz industry the most sought-after teen stars today. But the real talent of its products remains a big question when weigh against ABS-CBN’s Star Circle Quest’s products for the show goes for talent and not just the face. Kapamilya has already brought the country’s top-caliber young singers today due to its exciting format that trained its aspiring contestants to develop versatility which GMA’s Pinoy Pop Superstar failed to have done. ABS-CBN’s Pinoy Dream Academy and Pinoy Big Brother, two reality shows housing different people with different personalities became a huge hit than Kapuso’s 30 Days. Laughter is the best medicine, this is a proverb GMA’s gagshows and sitcoms keep conveying after reigning supreme at its primetime block. Comic shows aired during primetime weekdays by ABS have been defunked after losing in TV ratings. However, Kapamilya comedy programs today don’t just bring laughter to its viewers but also offer moral lessons regarding family and friends while GMA often don’t. Kapamilya came up with three new youth-oriented shows, each tackling different aspects of being youth while GMA doesn’t come up with any at this time. But it’s Love to Love is more romantic than today’s Kapamilya’s Love Spell and Your Song. Filipinos are well-known from being “chismosa” , that’s why showbiz-oriented chismis shows remain number one at its timeslot. Kapuso’s showbiz talkshow Startalk is a fun-to-watch program for it has various segments each delivers showbiz scoops in a manner people would want to. But ABS-CBN’s The Buzz is much better in discussing different showbiz issues because of their courageous hosts. GMA’s S-Files however, is the least among the three not only because of the hosts but with their format patterned after their rival’s. Kapuso’s drama anthology Magpakailanman is very much fast-phased making the whole story incomprehensible and disappointing the audience with the poor performances of the characters. This is very much less than ABS-CBN’s longest running drama show Maalaala Mo Kaya which showcase award-winning performances from the country’s most-admired artists and mesmerizing the audience with unusual but genuine stories. Teaching children right manners while entertaining them is what ABS-CBN’s children shows did, stories of such were appealing to children compared to the unbelievable legends played in GMA’s Mahiwagang Baul which format was apparently imitated the former’s. Educational shows of ABS-CBN were concerned in helping grade school viewers in their subjects GMA’s concern is to encourage children develop their creativity and resourcefulness. Television cannot be the most influential form of media without its news and public affairs programs. ABS-CBN’s TV Patrol features different segments, each offers informative news that suits any viewers of different age while GMA7’s 24 Oras, though award-winning, just reports and entertains viewers with their faults esp. the coughing and funny remarks of the male news anchor. Saksi of GMA, eventhough internationally-acclaimed, is less compared to Kapamilya’s Bandila which often gets an exclusive news which is an important factor in news programs. Although ABS won over GMA in a certain trust rating survey conducted by a particular agency, trust of the people belongs to the latter and that is the biggest ace of GMA news over ABS-CBN. Documentary programs of GMA is far more eye-opening than of ABS-CBN’s, this is because GMA7 documentarists are very particular to the current issues of the country. However, Kapamilya documentarists are braver for covering different hazardous stories that a media-man could do. Investigative programs are created to serve the public through airing societal problems the government only ignores. Kapuso’s top-rating investigative program Imbestigador is more courageous in condemning the government’s neglections to its people when compared to ABS-CBN’s XXX which just covers petty conflicts that occur within the country. ABS’ magazine show Rated K features different stories that delights its viewers but it’s nothing compared to GMA’s Lovely Day and Kay Susan Tayo for it helps and teaches viewers different matters of life. GMA’s 100% Pinoy whose goal is to discover different aspects of being a Filipino which can also be compared to ABS-CBN’s Noypi: Ikaw Ba’to format-wise. Kapamilya has a sports program which is a minus factor for GMA7. Kapuso’s travel show Pinoy Meets World is far more excellent not only with the jaw-dropping scenic spots of different countries but with the manner the hosts introduce the Filipinos to it when compared to Kapamilya’s Trip Kita, though it promotes patriotism, is not so enjoyable to watch because of the male hosts who have no knowledge of their job.




Station ID’s what identifies the station to the viewers. Kapamilya is very fantastic with this. ABS uses a theme that will fascinate the audience and features all its stars with a certain song that fits the theme. This is one big weakness of GMA on the other hand. Kapuso’s very poor in creating station IDs but they use their ultimate singer, Regine Velasquez just to give power to the music so it’ll overcome the poorness of the production. Each year, Christmas and Anniversary presentations of both station are much-awaited by their advocates. ABS-CBN’s stage sets are not that superb contrast to GMA’s which is definitely well-budgeted. But when it comes to the numbers, performances and stars, ABS tops over GMA because of its being well-rehearsed compared to GMA, whose performers are not consistently satisfying the audience.

Out of the camera, station-related projects are being done by both station to give back gratitudes and to reach out to its supporters. Foundations have been established to hel people in need and both station’s assistance are incomparable. GMA, however, is more vocal with the helps they give. ABS is so determined in their advocacy to prevent the housing project at La Mesa watershed for it will cause the public a catastrophe while GMA has none at this point in time.

Television is a business that’s why business strategies is a big concern. When it comes to establishing stars, ABS often guests their newbies in different shows which have large number of viewers, they also come up with projects that will showcase their newbies’ prowesses. ABS is also fond of mallshows as a resort in letting their stars reach and acquire supporters. After enlarging the fan-base of their stars, ABS gives them big breaks and when it produced a positive outcome, they will pursue giving them larger projects and discover newer ones. ABS search for future stars through their reality shows that were proven to be effective in initially establishing and enlarging the fan-base of their newbies. GMA, however, aside from their ultimate artista search, discover their stars through joining them to big projects mostly soap operas, and when the characters of their newbies became remarkable , they will start giving them larger projects that will surely make them popular. But the downside of their strategy is that, newbies never had the chance to show their real talents for GMA puts them on wrong shows. Upcoming shows of both station are usually precedent by trailers encouraging audience to watch out. However, tabloids and broadsheets already told their readers about upcoming shows of GMA and ABS.

Timeslot of every TV program is very essential. Both stations air shows according to their target viewers. GMA is very good in placing their fantaseryes
at the time their target viewers would be capable to watch. They were also good in giving the late-nite block to the news and public affairs programs to catch the attention of the adult viewers. Placing sitcoms at the time when viewers usually get fed up watching is also a good strategy, furthermore, the airtime of their talent search was perfectly placed at Saturday evening when teeners at home would love to watch. However, putting a sitcom during Sunday evening is a huge mistake for that is the time when people would seek for something entertaining as a consolation to the morrow’s work or school and consecutive air-time of soaps would be a bore to the audience no matter how beautiful the productions and stories are. ABS, on the other hand, is very excellent of airing different shows of different genres during weekday evenings, this does not bore the viewers even if the programs were not so appealing to some. Putting a gameshow after a talkshow can be good but not in the case of GKNB when people fond of intelligence are out for work or school. Placing KDOND after a newsprogram is proven to be good strategy. Airing slow-phased teen programs featuring newbies is a bore not only for some audience but also for their target teen viewers. GMA is better in show-time-slotting than ABS that’s why most of their shows garnered higher ratings than the latter’s

When it comes to the station’s talents, ABS is undoubtedly greater than GMA7. Kapamilya stars are very much talented compared to the Kapusos who only depend on their looks and popularity. However, GMA is more idealistic in creating their shows while ABS is braver in airing shows which they are not sure if it’d be a hit. Imitations of business strategies have been committed by GMA by establishing their rival’s counterparts: GMA Pinoy TV (The Filipino Channel), SBN21 (ANC), QTV11 (Studio23), GMA Films (Star Cinema) and GMA Records (Star Records) and the only thing GMA failed to imitate is the ABS-CBN’s music channel – MYX.

Comparisons have been made but the number one slot for the country’s best station is in the viewers’ hands and no matter how long this network rivalry goes, one thing’s for sure, Filipino viewers will benefit from it.

Seryoso ako. Alam mo minsan nagda-doubt na ko kung maayos pa yung takbo ng utak ko. Totoo yan. Maraming beses ko na tinanong sa’kin kung matino pa ba ko. Kasi madalas gumagawa ako ng mga bagay na hindi naman ginagawa ng mga ordinaryong tao. Parang katangahang tanong yung “Sira na ba ulo ko?” para sa karaniwang pag-uusap, parang sinasabi lang yun para magpatawa pero ako seryoso ko pag tinatanong ko yung sarili ko ng ganun.

Natatakot ako na baka nga medyo wala na ko sa tamang pag-iisip minsan. Siguro dahil lagi akong nakakulong sa kwarto. Lagi akong nag-iisip. Lagi akong gumagawa ng mga bagay na magpapaaliw sa’kin. Lagi kasi akong mag-isa. Totoo pala yun na mabubuwang ka kapag isip ka ng isip. Uulitin ko seryoso ako.

Feeling ko taglay ko na yung mga sintomas na nakikita ko sa mga kapitbahay naming wala sa maayos na ulirat. Napapansin ko na rin yun sa’kin. Madalas akong nagsasalita mag-isa, as if meron akong kinakausap. Madalas kong kinakausap, iniingles yung mga taong sumasagi sa utak ko. Madalas akong kumakausap ng mga bagay na hindi naman ako kakausapin. Naaalala ko one time nabagsak ko yung bote ng shampoo (nung monday lang ata yun), nabagsak ko rin yung tabo at sabon (sabay-sabay), alam mo yung sinabi ko : “Oh come on, things are falling on their improper places” (exact words na sinabi ko that time), tawa na ko ng tawa nun (mag-isa). Naaalala ko rin na matapos kong itayo ulit yung bote ng shampoo tinanong ko siya kung “Galit ka? Kabati tayo ah.” (exact words ko rin). One time uupo ako sa sala, natawa ko nung makita ko yung electric fan namin na nakayuko, alam mo hinarap ko yung mukha ko dun sabay sabing: “Kumusta?”, tawa rin ako ng tawa pagkatapos nun, kanina yung mga unan ko kinausap ko rin sabi ko kay Sofie: “Tabi ka muna”, ayoko ng ganito, gusto ko nasa tama yung utak ko. Uulitin ko seryoso talaga ako.

Siguro alam mo na yung mga ginagawa ko kapag naliligo na ko, totoo yun, nilagay ko yun sa paraang matatawa yung mga babasa pero sa likod nun seryoso ako sa pag-iisip na bakit ko ginagawa yun. Actually, sa tuwing naliligo ako lagi akong tawa ng tawa. Habang sinusulat ko ‘to nag-aalala ako, nakasimangot, seryoso.

Kapag nasa labas ako, nakakakita ng ibang mukha, laging lumilipad ang utak ko, lagi akong nag-iisip, lagi kong nilalait yung mga taong nasasalubong ko (sa utak lang). Madalas hindi ko namamalayan na malapit na pala ko sa’min.

Ang hirap ng ganito, natatakot ako na baka sa susunod kumakain na ko ng mga bagay na hindi dapat kainin, na baka sa susunod hindi ko na makontrol na kausapin ang sarili ko sa harap ng maraming tao, na baka sa susunod mapahiya na ko, na baka sa susunod saktan ko na yung sarili ko, na baka sa susunod layuan na ko ng mga tao sa paligid ko.

Minsan nagbabasa na lang ako para maiwasan ko na yung mga ganun, pero bigo ako, madalas kasi naaagaw ng mga kawirduhan yung atensyon kong nakatuon sa isang matinong bagay. Kapag nanonood ako dun lang ako natatahimik, pero kapag commercial arya nanaman yung kagaguhan ko, minsan nga nalalaman ko na lang na tapos na pala yung pinapanood ko, hindi ko napansin kasi nag-iisip ako.

Mahirap yung ganito. Ayoko. Pero dahil ganito ko, lalong lumawak ang imahinasyon ko, yun nga lang madalas kong nagagamit sa mga hindi matinong bagay. Siguro sa ibang pagkakataon natawa ka sa pagbabasa nito, pero sana seryoso mong inintindi ‘to.

Totoo lahat ng nabasa mo. Ginawa ko ‘to hindi para patawanin ka o kung ano pa man kundi para ibahagi lang sa’yo ang kasalukuyang pinagdadaanan ko. Wala akong maisip na paraan sa ngayon para maovercome ‘to. Siguro kailangan ko lang magfocus at magconcentrate sa mga bagay na makapagpapabalik ng dati kong pag-iisip.

Pabaon mula sa nagsulat: “Minsan you have to tell anyone what you’re going through, not to amuse them but to seek for their advice. Sana mag-comment kayo regarding this matter. hope to hear from you.”
Petsa ng paggawa: isang gabing nag-doubt nanaman ako sa sarili kong katinuan.
Inspirasyon ng paggawa: Mga taong nag-aabang ng posts ko.
Dahilan ng paggawa: Para makakuha ng advice from my readers.
Hinahandugan ng paggawa: Stephanie – isa sa mga inaasahan kong makaiintindi sa’kin sa dahilang pareho kami ng takbo ng utak.

Inaantok ako. Alas kwatro na kasi ng madaling araw ako natulog kanina. Hindi ko alam pero nitong mga nakaraang araw para kong nagdudurog (nagshashabu para sa mga nagmamaang-maangang di sila adik). Grabe ang taas ng energy ko kapag gabi. Feeling ko nga anytime mahahati yung katawan ko, tutubuan ako ng wings (waw! ang cute! wings!), babaklasin ko yung bintana para makalabas (hindi ako dadaan sa pinto kasi ganun yung mga manananggal na napapanood ko sa movies), lilipad ako’t maghahanap ng laman (syempre pork, chicken o kaya beef, yoko ng tao so eeeew!), tas mahuhuli ako ng mga tao, dadating yung mga reporters at presto! Artista na ko! Wooooh!

Okay, get over with the remover (manananggal) thing. Kapag bangag-bangag na ko sa sobrang antok dun naman hyper ang utak ko mag-isip. Ang daming ideas na nagja-jogging sa mind ko (sumososyal na ko ngayon noh? Taglish na ko). Habang trip ko na mamahinga dun naman ako inaatake at ang ending nagsasayaw na lang ako sa ibabaw ng kama, gulong-gulong, leap sing, acting, weight-lifting, exercising, pyramiding, networking, suiciding (waw! wag ka maniwala).

Hitsura ko kapag natutulog: Nakapikit (malamang!), Nakahiga (akalain mo yun!), nakatagilid (nahihirapan ako huminga kapag nakatihaya eh, tsaka I find it so unsosyal), nakasara ang bibig (takot ako baka itlugan ng lamok yung bunganga ko eh. At dahil hindi nagsi-circulate ang hangin sa loob ng bibig ko ng mahabang panahon, dragon ang drama ko paggising, wag mong tangkaing kausapin ako kung ayaw mo pang lisanin ang mundo), nakakumot (kahit mainit nakakumot ako bago matulog para may proteksyon ako laban sa ipis, ligaw na kaluluwa at demonyong ginagawang tambayan ang kwarto ko), nakayakap sa unan (ganun kasi yung napapanood ko sa tv eh), At syempre napapaligiran ng unan (malaki kama ko eh natatakot ako na baka may tumabi sa’kin tapos pag baling ko mukha ng demonyo makita ko! Waaaaaah! Natakot ako bigla, tinakot ko nanaman sarili ko).

Dahil patuloy sila sa pagsisilbing laway-absorber (dyok lang ‘toh, nakasara nga bibig ko di ba pag natutulog, malamang makarelate ka dito), bininyagan ko sila sa mga pangalang binase ko sa hitsura, hugis, kulay ng punda, at personal na karanasan na aming pinagsaluhan. Buong-puso, kaluluwa, buhay, katawang-lupa, atay, balunan, bituka, esophagus (waw!) at anus (baho!) kong ipinakikilala sa inyo... (drum rolls by San Miguel Philharmonic Orchestra at Banda Nobenta’y sais ng Bacoor)... ang aking mga unan! (palakpakan, palakpak ka sige na.. Please... Yan nauto kita.. Teynk yu.. andaming kaeklatan mga unan lang naman papakilala): Spiderman – sa lahat ng unan ito ang pinakamahal ko, siya kasi yung nilalapatan ng kepya kong ulo gabi-gabi, kapag natutulog ako sa ibang bahay namimiss ko ‘to, matagal na ang pinagsamahan namin.. (Naiiyak ako!)...; Hello Kitty - binili ‘to ng nanay ko sa’kin (dingga!), blue naman na Hello Kitty eh kaya okay lang, nung kinwento ko ‘to kay owen naging albino sya kakatawa (Hi kay owen, manay gemma, oswald, omar at daddy.. Naks! special mention pamilya mo negro ka.. papasahan na ko ng load niyan mamaya kahit Sun sya at Globe ako, hoy! Prepaid na lang o kahit perahin mo na lang okay lang sa’kin); Reddy – kulay red kasi yung punda niya, bukol-bukol nga siya eh, siguro sa past-life niya basagulero siya, kaya marami siyang bukol ngayon (natatakot nga ako baka may breast cancer na siya eh, wag naman sana.. Pray for her.)..; Sofie – hug ko siya ngayon while typing, anlambot lambot niya kasi, ang sarap i-hug, siya yung lagi kong yakap gabi-gabi, (naiinis na nga yung ibang unan ko sa kanya kasi feeling nila may relasyon kami, nagkaka-ilangan na kami sa isa’t-isa eh)...; Bigboy – siya yung pinakamalaki, pinakamatigas at pinakanaiirita akong unan, siya lang yung unan na binili ko sa sarili kong pera (pinagsisisihan ko yon), nagba-body-building siya kaya naman ang tigas ng maskels niya, pinalayas ko na siya sa kwarto ko at kasalukuyang kinaiiritahan na rin ng mga magulang ko (nakaramdam naman ako ng awa bigla). ; Blue Baby - Sosyal ito, mataas ang kalidad, siya ang elitista sa mga unan ko, pinag-aral kasi siya ng mga magulang niya sa pribadong eskwelahan at nakatapos ng kolehiyo sa kursong medisina (kasalukuyan siyang nagtatrabaho ngayon sa’kin bilang foot therapist, nasa paanan ko kasi siya)..; Pinky – hindi ko alam kung tomboy ba siya o boyish lang, lagi kasing blue yung punda niya, matagal na siyang naninilbihan sa pamilya namin kaya naman pinahahalagahan ko rin siya kahit pa’no, siya yung naka-assign sa may binti ko, para kapag kinailangan ng madadantayan ng long legs ko eh andun siya (mayordoma na ‘to ng kwarto ko)..; At si Joy the Prodigal Pillow – siya ang pinakagusgusin sa lahat, salaula yang unan na yan, sa twing makikita ko laging madusing, ang tarasa kala mo hindi ko pinapakain (asa namang mapapakain ko yung unan..... maramot kaya ako! yung mga natawa sa joke na ‘to bilib na ko, hindi nga mahina utak mo kahit mukha kang gago... O yung iba wag magpretend na natawa, hindi mo nagets! bongols ka!), isa siya sa mga minsan ko ng napalayas na unan, nakiusap na bumalik, tinanggap ko naman, maawain ako eh.

Maikling kwento : Patay ang lolo ko nun ng magpasya akong umuwi muna para manuod ng VCD, syempre nagrent muna ko sa Estacion De Pelikula (video rentals sa’min na hindi gumagana karamihan ng VCD, tsambahan lang, swerte pag gumana, sayang pera pag hindi), naglakad ako pauwi (exercise ko na yun), sinusian ko ang pinto (nakalock kasi eh, syempre ayaw namin manakaw yung electric fan namin, may sentimental value na yun eh), binuksan ang ilaw sa sala (si nanay, si nanay, may uwi sa bahaaaay...), humakbang ng ilang ulit upang makarating sa aking munting kwarto (alangan namang magtricycle pa ko papunta dun), patay din ang ilaw ng kwarto ko ng buksan ko ito (iskeyri!), Binuksan ko ang ilaw ng aking munting kwarto (climax na), nang makaadjust na ang vision ko sa ilaw... Pu&%$##inaaaaaaaaa! May demonyong ipis na nakahiga sa unan ko! Ta&*%$na talagaaaaaaa! Syempre dahil sa karuwagan kong harapin ang mga pagsubok sa buhay, agad akong bumalik sa burol ng lolo ko para tawagin si ina upang patayin ang bwakanenang ipis sa kwarto ko (haaaay! hindi pa talaga ko pwedeng maging independent). Matagal bago napatay ang ipis kaya naman super saya ko nung makita ko na yung bangkay niya (sa tuwing nagpapapatay ako ng ipis sa ina ko, kinakailangan kong makita sa harap ko ang bangkay na yun ng ipis nang sa gayo’y mapanatag ang loob ko. Ganun ako eh.) Agad kong dinispatsa yung mga unan ko na nagpapasukal sa sa kama ko.. Mga pinalayas kong unan: The Watermelon twins (majujuba sila), The Eggpies (Mga ambisyosa yang mga yan), The Cylindrical Bears (regalo sa’kin nung 14th bertdey ko), Hearty Flakes (kris kringle sa’kin ni putek! Hi Putek, amishue sow mats!), Bigboy (ya know him na da ba!) at Si Joy the Prodigal Pillow (hango nga pala sa bibliya yung pangalan niya, waw!). Nagpalayas ako ng mga unan kasi yung pagiging masukal ng kama ko ang hinihinala kong dahilan kung bakit nagkaroon ng ipis sa kwarto ko. Nagkausap nanaman kami ng mga unan ko nung pinulong ko sila, nagpaliwanag yung mga pinalayas kong unan (syempre idedefend nila yung sarili nila), nagkaunawaan na kami, nagkapatawaran at ang endinf nag-group hug kami (tangina ni Joy ang baho!). Si Sofie nga pala yun nasa isang side ko at bingyan nanaman ng malisya nung iba kong unan yung pagkakataong iyon, naghinala nanaman sila na may relasyong namamagitan sa’min kaya nagpaliwanag kami and we both said na “Where friends” (nasaan ang mga kaibigan).

Senti mode(baka mapaiyak ako nito):At syempre makakalimutan ko ba naman si Queenie the Kama, marami-rami na rin ang memories namin together, siya ang dumamay sa’kin during the darkest part of my life, natatandaan ko no’n kinomport niya ko nung iyak ako ng iyak, yun nga pala yung unang araw na maging kama ko siya. Naiyak ako nun kasi dinispatsa na si Toto, yung dati kong kama (lulz!). Si Queenie rin nga pala yung nagmamasahe sa’kin kapag pagod ako, as in whole body massage lagi, Magdadalawang taon na kami magkasama at napamahal na rin kami sa isa’t-isa. Naaalala ko nga one time umiyak siya kasi nasipa ko siya sa ulo nung gumugulong-gulong ako, nagsorry naman kagad ako at sinabing hindi ko sinasadya, tinanggap naman yung apolog ko. Yun ang gusto ko kay Queenie eh very understanding siya, very lovable. Alam mo minsan mainit ang ulo ko nasusuntok ko siya (battered bed ito!) pero nandiyan pa rin siya para pakalmahin ako, kinukwentuhan niya ko ng masasayang memories kaya yon nawawala na yung init ng ulo ko. Minsan kinakantahan niya ko para makatulog ako. Naiilang na ako minsan kasi parang tsinatsansingan na niya ko, minsan nahuhuli ko yan si Queenie the Kama na yan na sinisilipan ako pag nagbibihis ako, (kunware pang nakapikit). Pero ganunman she’ll always be my kama (Waw! Testi ito for Queenie).

Sana mamaya maaga ko makatulog, sana hindi ko na kailangan magpagulong-gulong para lang mapagod. Alam mo ba na may 5 stages ang pagtulog, sana nasa fifth stage na ko kagad (asa naman ako!). Sige higa na ulit ako nasakit na yung likod ko eh. Mahaba-haba na rin ‘to, namimiss ko na rin si Queenie and the rest of the gang. Sige na, excited na ko magbonding kami. Gould neith!

Pabaon mula sa nagsulat: “Kumustahin ang mga unan, tanungin kung nasa maayos ba silang kalagayan, wag silang paliguan ng tubig ng bibig, sa mga ganitong paraan ay makakatulog ka ng mahimbing....habambuhay!”
Petsa ng paggawa: Isang araw na naapreciate ko ang nose bridge ko.
Inspirasyon sa paggawa: Si Sofie na nasa lap ko ngayon, Tsansing!
Dahilan ng paggawa: Para masabi sa mga unan ko na ipinakilala ko sila sa mundo mamaya pagnag-bonding na kami.
Hinahandugan ng paggawa: Jeremie Lamigo – babasahin lang ang blog ko kapag may pangalan na niya. Wag ng gumaya yung iba ha.

Kwentuhan kita. Kwentuhan kita ha? Pumayag ka na. Wala ka rin naman magagawa eh. Ang sakit naman ng radiation sa matas ko. Wait lang iaadjust ko lang yung brightness at contrast ng monitor (I’m sure hindi ka marunong nun, Nanginginig ka na nga kapag may biglang lumabas na dialog box eh. Hindi mo rin alam kung ano yung dialog box noh? Pigilin na ang paghinga please.) Ayan naadjust ko na. O di ba! Humaba yung intro ko! Eto na. Kwentuhan na kita. Fairy tale. Kunwari alam mo kung ano yung fairy tale ha (alam ko namang hindi marunong magbasa nanay mo kaya hindi ka nakwentuhan ng mga panahong lumulunok ka pa ng holen).

Babala: Maaaring magbago ang pananaw sa buhay matapos basahin ang kwento. Makabubuting pumikit habang nagbabasa. Gawin mo na lang kundi reyp ka sa’kin! (uuuy! kunware nandiri sa reyp. hindi bagay sa’yo. wala kang hitsura.).

Once upon a time (hindi mo naintindihan noh? English eh). Isang araw (Hindi ko rin naintindihan yang once upon a time ek-ek na yan eh, ginamit ko lang para ipamuka sa’yo na marunong ako magbasa). Nag-iigib sa poso si Cinderella para sa dalawa niyang step sisters: Si Berta at si Gardo (ngayon alam mo na, na baklengkleng yung isang kapatid, tsinismis lang sa’kin yun ni Ti Hubing, kasi nahuli daw niya yang si Gardo na nag-aahit. Ganito pa nga pagkasabi ni Ti Hubing eh: “Aysus! Giatay! Bakleng pala ga panganay ba ni Ti Ister, Nakita ko ba nag-aahit ga, Aysus! kakapal!”) . Malapit na mapuno ang balde ni Cinderella ng biglang tumilaok ang madrastang si Ester (hindi tunay na pangalan, waw! blind item!?!). Dinagukan ni Ester si Cinderella sa pag-aakalang binulsa nito ang tukador niya. Defense ang lola Cindy at sinabing nanghiram si Mangku ng salamin sa kanya, at dahil gusto niyang maging mabuti sa kwentong ito ay pinahiram naman niya, yun nga lang pati tukador. Super sayan ang Tita Ester mo at dali-daling sumugod sa castle ni Queen Mangku (Si Queen Mangku eh yung queen sa Snow white na witch, gumagamot siya ng pilay, usog at barang kada miyerkules 10 to 5pm, para sa home service tawagan lamang ang numerong ito: 09166688871). Kasalukuyang tinatanong ni Queen Mangku sa salamin kung dapat ba siyang magpa-lipo, kung kay Belo o Calayan, at kung kanino mura, nang marinig niya ang nagtutumilaoking ever na Ester (muli, hindi tunay na pangalan). Nalost ang temper ng Queen Mangku kaya naman kinuryente ng baston nito si Ester. Nalugi ang Meralco sa ginawang iyon ni Queen Mangku kaya naman tinigil na niya matapos mangisay si Ester. Patay na si Ester (bilis noh? naiirita na ko kay Ester eh, may screen name pa kasing nalalaman). Wagi ang Queen Mangku kaya naman agad siyang tumawag kay Fairy Godmother para yayain ito mag-jamming sa kanila, (droga ba, you know, shabu, deodorant, tawas, stuffs like that). Excited naman ang lola Fairy Godmother sa jamming session kaya’t agad itong nagtravel sa kumare nitong si Rapunzel para isama. Nagka-rashes si Fairy GM (waw! punkista!) after magclimb sa hair ni Mareng Rapunzel (May kuyumad na kasi ang hair ng Mareng Rapunzel mo, dahil Zest ang shampoo nito). Pinainom muna ni Mareng Rapunzel si Fairy GM ng nilagang oregano para sa sakit nito sa bato (ngayon alam mo na may kidney stones si Fairy Godmother at albularya si Rapunzel). Text to the max ang Rapunzel while inom si Fairy GM. Hindi alam ni Fairy GM na kasalukuyang may LQ ngayon si Rapunzel at Prince Charming (Tama! kabit lang ni Prince Charming si Snow White at si Rapunzel ang misis nito, may anak sile eh: Si PokPok at Boknat. Waw! Sana Maulit Muli?). Umalis ng bigo si Fairy GM dahil hindi jumoin ang kumare nito sa kanya. Lakbay siya patungong Kingdom Far Far Away para yayain naman ang inaanak niya sa kumpil na si Princess Fiona (maniwala ka! andun ako nung kumpil ni Fiona, sarap nga ng spaghetti eh). Bigo ulit na lumayas si Fairy GM dahil kasalukuyang baby-making sila Fiona nung pumunta siya. Napagod na lumipad si Fairy GM kaya naman sumakay na lang ito ng LRT. Nagpupumalag ang Fairy GM nang holdapin ito at kuhanan ng mahahalagang papeles: Birth Certificate, Baptismal, NBI Clearance at Postal ID. Nabwisit ang holdaper kay Fairy GM kaya biniyak nito ang noo ng matanda. Dedbol na si Fairy GM kaya bumalik ulit tayo sa castle ni Queen Mangku. Waiting galore ang Queen Mangku nang mapagdesisyunang simulan na ang jamming. Ginising niya si Sleeping Beauty na nakikitulog sa bahay niya mula ng maglayas ito (actually, pinalayas si Sleeping Beauty ng erpat niya kasi nahuli siyang tumotoma ng Red Horse sa tindahan ni Ti Puring). Nang hindi magising si Sleeping Beauty ay tinext na lang ni Queen Mangku si Peter Pan para makipag-jamming nga. Hindi nagreply si Peter Pan kaya naman miniscolan niya kagad ito. Walang signal sa loob ng castle kaya lumabas si Queen Mangku hanggang makarating siya ng palengke. Sa palengke nakasalubong niya si Goldilocks. Nag-irapan ang dalawa dahil nga may gap sila. Kesyo tinukso daw na baboy ni Big Bad Wolf ang mga alaga ni Goldilocks na three little pigs. Nakita ni Goldilocks na ngumalngal yung isang pig kaya naman napagbuhatan ng kamay ni Goldi si Big Bad Wolf (nagkapasa si Big Bad Wolf matapos ang insidenteng yon). Agad namang nagpa-police blotter si Queen Mangku laban kay Goldi. Habang namimili ng tatlong kilong paa ng manok si Queen Mangku para pulutan, kinalabit naman siya ni Mareng Alice sa likod. Nagulat kunware si Queen Mangku nang makita si Alice para may epek. Sa ikapitong pagkakataon, nilabas nanaman ni Alice ang titulo ng Wonderland para ibenta kay Queen Mangku (ahente ng lupa si Alice, nagbebenta rin siya ng mga herbal tea at gamot sa rabis). Nairita si Queen Mangku kaya nilaslasan kagad sa leeg si Alice (no sweat!). Tigok na si Alice (maikli lang yung role niya noh? naiirita rin ako sa kanya eh, hindi kasi kami close). Napagpasyahan ni Queen Mangku na mag-drop-by (waw!) sa house ni Snow White. Naabutan niyang nagsa-sunbathing ang lola Snow White mo dahil gusto nitong maging tan. Tinanggal niya ang pipino na nakatakip sa mga mata ni Snow White. Nang dumilat si Snow White ay dalawang daliri ang nakita niyang papalapit sa mata niya. Tinusok ni Queen Mangku ang mga mata ni Snow White kasi trip niya eh. Nagsusumigaw sa sakit si Snow White kaya to the rescue kagad ang Six Dwarfs (Six lang kasi nag-migrate na sa America yung isa). Agad namang pinagsisisipa ni Queen Mangku ang mga kapiranggot na dwende at nagbuwalan naman ang mga ito. Napagdesisyunan na lang ng anim na dwende na wag na lang makisali sa gulo dahil marurumihan yung costume nila (wala na kasing budget para magdalawa pa ng costume para sa mga extra). Tinarakan ng ice pick sa boobs ni Queen Mangku si Snow White nang mairita siya sa kasisigaw nito. Sa paglalakad niya pauwi ay nakatisod siya ng mahiwagang lampara. Kiniskis niya kagad dahil alam naman niyang may lalabas na genie doon. Lumabas nga si Aladdin at humingi ng tatlong hiling mula kay Queen Mangku. Ang tatlong hiling ni Queen Mangku: 1. Bigyan siya ng trenta pesos pamasahe pauwi (naubos na kasi nung mamili siya sa palengke). 2. Palakihin yung boobs at butt niya para magkaron siya ng suitors (inggetera kasi ang Queen Mangku dahil maraming nagbibigay ng Ferrero sa kapitbahay niyang si Jasmine, hindi ko kilala kung sino yang hayup na Jasmine na yan basta fairy tale character din yan). at ang huling hiling nito- matapos na ang kwento dahil manonood na ako ng Princess Hours (yung palabas sa channel 2 every Mondays to Thursdays pagkatapos ng Maging Sino Ka Man).

Pabaon mula sa nagsulat: “Magsaliksik ng iba pang fairy tale characters. Sabihin sa’kin pagkatapos. Mag-aral ka nga palang magbasa, sabi mo kasi tanga ka lang. Neng, boba ka kaya!”
Petsa ng paggawa: Isang gabing pinagpalit ko ang hectic tv sked ko para lang gumawa nito.
Inspirasyon sa paggawa: Si Aina na hindi ko inaasahang nagbasa ng blog ko.
Dahilan ng paggawa: Para ibulgar ang katotohanan sa likod ng mga fairy tales.
Hinahandugan ng paggawa: Si Shrek na nagpakita ng butt sa Shrek 1. So Sexylicious!

Bingo! Nakapagbingo ka na ba? Ako milyong beses na. Nakakaexcite magbingo, tantos ka ng tantos ng mga numero hanggang makabuo ka ng pattern na imbento lang ng mga ninuno mo. Tumataas ang blood pressure ko sa sobrang kaba kapag puro na ’ko. Syempre minsan bumibingo ako (at pinagmamalaki ko ‘yon) pero madalas sawimpalad ako.
Maraming uri ng bingo: Monkey Bingo – ito yung larong sayang lang sa oras. Matapos kayong magbingo ng ilang oras ay mag-aayawan na at manghihingi ng balato sa nanalo, Mala-Santa Klaws naman ang nautong nanalo na mamalato at marerealize na lang niya kinagabihan na puhunan niya lang din ang natira (dambobo eh!). Bingo Clan – ito minsan ang pinagmumulan ng mga sama ng loob sa mga magkakamag-anak. Sumasama ang loob ni Nena kapag hindi siya binabalatuhan ng pinsan niyang si Boy, doon na nagsisimula ang panunumbat ni Nena sa mga inutang ng asawa ni Boy na pambili ng gatas, ang pagpapahiram ng gunting sa anak ni Boy nung mga panahong naghihikahos sila, ang pagpatay ng lamok na dapat sana’y kinagat na ang sanggol ni Boy, ang paglalanggas kay Boy dalawang araw matapos itong tuliin at ang pagbibigay ng palayaw na “Boy” kay Boy kahit Constancia ang tunay na pangalan nito. Family Bingo – sa bingohang ito wala akong katalo-talo, kapag nanalo ang ina ko sa bingo ng pamilya namin, agad akong hihingi ng balato, pangmeryenda kasi nagugutom na ko (kahit hindi pa ako makahinga sa sobrang busog), pambayad ng project namin (basta project hindi ko na sasabihin kung ano, sikret lang yun), pambili ng ice cream na ipinangako niya sa’kin (kahit hindi), at pambayad sa utang niya sa’kin nung mga panahong kulang ang binigay niyang pambili ng Pampers (yan ang gamit ni ina kapag may regla, jok). Neighbingood – dito naman nagkakalabasan ng pera kahit nanghingi lang ng konting paksiw si Yolly kay Beleng dahil wala pa raw padala si Nestor na asawa nito. Natatalo ng dalawang daan si Yolly sa bingo kaya manghihingi nanaman siya ng ulam kay Beleng sa hapunan (saksakan ng kapal ng mukha!). Bingo Sosyal – ito ang dibdibang bingo sa lahat, dito ka na makakukuha ng pantuition ng anak mo sa college, pampagawa mo ng baradong toilet bowl (kahit nakikigamit ka lang ng banyo sa labas), pampabrace ng anak mo (sa pag-asang matatakpan ang tartar ng anak para lang hindi mahalata ng mga kapitbahay na wala kayong pambili ng Colgate) at pagpaparetoke mo ng ilong (dahil yun na lang ang kulang para maging kamukha mo na si Michael Jackson). At syempre ang Universal Bingo – sa lahat ng bingo, ito na ang pinakamalupet! Dito mo na maririnig yung mga out of this world na mga pinagsasasabi ng mga kapitbahay mo na pantukoy sa isang numero (hindi mo ba napansin na kapag sumasali ka sa kanila ay hindi ka bumibingo? Strategy nila ‘yon TANGA!).

Mga taguri sa mga numero na dapat sauluhin para bumingo. Kopyahin sa malinis na papel ang mga nasa ibaba at ilagay lang sa masakit na parte ng katawan pagkatapos. Garantisadong mabisa ito sa mga may ubo, tipus at ketong, samahan lamang ng orasyon at tatlong Aba Ginoong Maria limang beses isang araw:

1 – Unat, Unat na unat, Poste ng Meralco, Numero Uno, Juan Dela Cruz at Titing Tayo.
2 – ABS-CBN, Bertdey ni Lordes, at Madreng nakaluhod.
3 – Bertdey ni Momoy, Tatlong Iklog, at Kalahating Otso (Tangina naman!)
4 – Kamatayan ni Tsong.
5 – Edad ni Pong-Pong. “Putangina ka talaga!” (binatukan si Pong-Pong matapos madapa.)
6 – Demonyo at Kantutan.
7 – Jawo, Lucky Seven at Kapuso.
8 – Pilipit, Bertdey ni Biki, Ahas (Waaaaaaah! Panu naging ahas ang 8!)
9 – Nuwemblayn, Piyesta ng Quiapo.. “Naku malapit na ang piyesta ng Quiapo, maghahanda nanaman si Lydia...”(Doon na magsisimula ang kwentuhan, tigil na ang bingo.)
10 – Bertdey ni Badodeng, Dyis por Santo.
11 – Uhog, Dalawang Poste
12 – Dosena.
13 – Biyernes (basta biyernes was mo na tanung kung bakit!), Demonyo.. “Anu ‘yon sais? Linawin mo nga! Para ka namang gaga eh..” (Sisisihin kalaunan ang bumobola sa pagkatalo).
14 – Balentayms (Waw nag-effort!)
15 – Suweldo, Kinsenas-Katapusan.
16 – Sweet.
17 – Edad ni Jan-Jan. “Disi-syete na ba si Jan? Sebentin pa lang yon!” (Pasensya, engot lang)
18 – Debut ni Me-an. (Si Me-an lang ang magdedebut kapag eighteen ha, wala kayong karapatan!).
19 –Disi-Nuwemblayn, Bertdey ni Potpot yung anak ni Joy sa pangalawang asawa. (Tsismosa!)
20 – Beyyyyynte! (Ipagkadiinan ang “eyn” sa bente kahit hindi kailangan), Tweyyynti.
21 – Debut ni Epok (Muli, Si Epok lang ang may karapatang magdebut).
22 – Dalawang madreng nakaluhod, Beyntedoy (Pauso!)
23 – Jordan (Kahit hindi kilala si Jordan basta Jordan!)
24 – Bisperas. (Noche Buena ito!)
25 – Pasko. (Taguan na ito!)
26- Bertdey ni Yolly (yung lola kong walang ngipin, masarap kamong magpritong manok yon!).
31- Bagong Taon. (Akalain mong bagong taon yan!Galing eh!)
32 – Bewang ni Jun (Wala kaming pakialam kay Jun!)
40 – Takwarent. (Pauso ulet!), Kwarenta diyas (Pwedeng kwarenta na lang?)
42 – Nayntin ni Beleng. “Tanga! 1948 ako!” (magagalit sa kapatid, high-blood?!)
44- Pokpok, puta, Putangina ka, (Ito na ang sinumpang numero. Kawawa naman.)
45 – Putok. Si Marilyn may putok. “Kapal ng muka mo, wala akong putok ha!” (Itataas ang kili-kiling tadtad ng tawas).
50 – Salapi, Talapi.
52 – Sigodoy.
54 – Highway. (Explain to me why highway! Matagal na kong binabagabag niyan eh!)
55 – Dalawang Tsonggo.
56 – Bumbay. “Hoy yung utang mo kay bumbay sinisingil ka na nga pala..” “Gago ba siya sabi ko sa isang linggo na siya bumalik eh.” (Kawawang bumbay...)
60 – Sinyor Sitisen, Edad ni Pilang.
66 – Dalawang Demonyo.
69 – Baligtaran, talap-talap! (Getz? Manyak!)
70 – Kalbo. (Bakit kalbo, explain!)
75- Matanda. (Hindi ba matanda ang 74? 73? 72? ha? nag-iinit na ulo ko!)

Adik ang nanay ko sa bingo, pero ayaw niya ng mga pipitsuging bingo na dalawang kinakalawang na limang-piso lang ang premyo. Gusto niya yung malakihang premyo kaya naman naging residente na kami ng Bingo Station sa SM Bacoor. Tatlong iba’t-ibang kulay yung dala-dala niyang pantantos kapag nagbibingo, minsan kong tinanung kung bakit at ang sinagot: “In case of emergency mawalan ng tinta yung isa, eh di yung isa naman tsaka para swerte!” (Wooooooh! Naloka ko do’n!).

Natatawa ko kapag naaalala ko yung mga ginagawa ng mga kamag-anak ko para lang manalo sa bingo: inaaalog ang bolahan ng tatlong ulit, Para daw swerte; Pinapaalog ng mabuti sa bumobola yung bolahan para daw lumabas yung mga hindi pa natatawag na numero (mga desperado lang gumagawa nito.); tinatabi yung card na nagpapanalo sa kanila nung isang araw, swerte daw yun; pumipili ng card na may favorite number nila (Waw! Azteg!); Hindi pinapahakbangan yung mga bingo cards para daw hindi malasin (May mga scientific studies ba na magpapatunay diyan?); at may humahawak sa pot money para swertehin (Hanep!).

JL: (Kinakabahan) “Puro na ko.”
Bumobola: “Sa B.....Bituka!”
JL: (Confused) Ha? Anu yun?”
Bumobola: “Sa G...”
JL: “Teka! Anu yung bituka?”
Bumobola: (Galit) “Otso tanga!”
JL: “Oh Bingo na ko!”
Bumobola: “Wala na, nalagpasan ka na!”

Kaya kung gusto nyo talagang manalo sa Universal Bingo makabubuting sauluhin nyo talaga lahat ng diksyonaryo ng Bingo lalo na yung sinulat ko sa itaas para makatikim naman kayo ng Otso-pesos na premyo. Bingo!

Pabaon mula sa nagsulat: “Gumawa ng sariling tawag sa mga numero sa bingo, sa ganoong paraan ay makapandadaya ka at malilikom mo lahat ng pera ng kalaban. Humanda ka lang mamatay pagkatapos.”
Petsa ng Paggawa: Isang hapong nanabik ako sa radiation.
Inspirasyon ng Paggawa: Mga taong patuloy na nagbubuhos ng panahon sa pag-imbento ng mga taguri sa numero ng bingo.
Dahilan ng Paggawa: Magbigay babala sa mga balak sumali sa Universal Bingo.
Hinahandugan ng Paggawa: Mga mais at batong ginawang panantos.

Bagong ligo ako. Ang sarap magsulat kapag wala kang nararamdamang parang nagsusuper sayan ka sa init. Nung bata ako mistulang impyerno ang kubeta para sa’kin, minsan kailangan pa akong takutin na patutulugin ako kapag hindi ako naligo. Naiirita ako kapag tinatawag na ng kamag-anak ko yung pangalan ko para lang sabihing maligo na ako. Ayoko talaga, kahit na nagmumukha na akong alahera dahil sa mga kolorete kong libag.

Nakaraang paraan ng pagligo: 1. Hubad (kahit saan. keber ko bang kumalembang yagbols ko.), 2. Buhos ng isa hanggang tatlong tabo ng poso (basta’t mabasa lang yung buong katawan ko. Oks na!), 3. Shampoo ng buhok (at katawan kapag tinatamad), 4. Sabon ng katawan (pati ulo kung minsan kapag walang shampoo), 5. banlaw ng konti (maaalis lang yung mga bula sa katawan), 6. Punas (gamit ang kahit na anong pwedeng ipamunas. Kahit yung trapo na nakasabit sa pridyeder pwede.) 7. Pabihis kay mudraquella (o sa kahit kaninong marunong magbihis. ‘Wag lang si Ades, pinapalo ako nun minsan kapag tatanga-tanga ko.).

Kasalukuyang paraan ng pagligo: 1. Decide (magdedecide ako kung maliligo na nga ba ako o hindi.) 2. Halukay ng damit (Pinipili ko pa yung mga damit na feel ko suotin kahit mahihiga lang naman ako ng mahihiga.) 3. Dabog (optional ito kapag walang shampoo o sabon.) 4. Basa ulo (kasama katawan kapag malapit na the buzz.) 5. Shampoo (titigil lang ako sa pagshampoo kapag may nalagas na akong buhok.) 6. Basa ng katawan (weeeeee so lamig!) 7. Scrub using loofah (sosyalin ako noh. pipinong pinatuyo lang yung loofah namangha ka naman, bato lang kasi pinanghihilod mo eh) 8. Sabon (syempre babasain ko muna ulit katawan ko) 9. Sayaw (nagsusumayaw ako habang nagsasabon. para enjoy!) 10. banlaw (natural! alangan namang lumarga akong puro sabon. Hmmmm. sounds exciting. try ko nga. ) 11. Punas (tinitiyak kong dehydrated na ko bago magbihis.) 12. Bihis (hindi ko naman gugustuhing lumabas ng hubo noh! ibahin mo ‘ko sa’yo may puri’t dignidad naman ako.) 13. Labas ng kubeta (syempre lalabas ako, hindi mo naman ako katulad na kubeta lang ang tinitirahan eh.)

Naaalala ko dati naliligo kami ng mga kalaro ko sa poso. Nagdadala kami ng mga batsa (balde lang sa iba kaya inggit sila sa mga may batsa lalo na pag sumasakay na kami sa loob, nagpepretend na lang sila na nag-eenjoy din sa mga balde nila kahit na ang totoo eh sinusumpa na nilang mabiyak yung mga batsa namin para latayan kami ng mga magulang namin sa butt .), mga shampoo at sabon (dito nakakatipid ang mga nanay dahil pinapashare na lang nila yung mga anak nila sa mga shampoo’t sabon ng mga kalaro nila keber nilang galisin o tadtad ng buni yung gumagamit noon. Bihira lang sa’min ang may Cream Silk at wala pa akong pakialam doon dati.), mga tabo (the larger the tabo the merrier the naliligo: kasi marami silang tubig na nabubuhos sa katawan nila kaya feeling nila may shower sa poso pero ako, keber ko bang kahit baso lang ang tabo ko o kahit wala akong tabo, basta may batsa ako mamatay sila sa inggit!), mga holen (o kahit na anong malalaro namin kapag nakasakay na kami sa batsa, paper dolls, cellphones, laptops, pda, pocket pc,.), at mga twalya (sa parapernalyang ito madalas nagkakagalabugan ng likod, umbagan ng fes, hampasan ng chest, balian ng spinal cord, umbilical cord and so on and so cord, balyahan sa poso, gripuhan at iba pang mild crimes na pwede naming gawin – dahil sa isa lang ang pinapagamit ng nanay na twalya sa tatlo o apat na magkakapatid ).

Sa pagligo napakaimportante sa’kin ng shampoo, kahit anong tatak basta bumula lang yung buhok ko kapag naliligo. Favorite ko yung Pantene na blue kasi 2 in 1 na s’ya may shampoo na may conditioner pa! (tumatanggap rin ako ng endorsements ng sabon, langis ng niyog, gata at pamparegla). Gusto ko din yung shampoo na black, kahit ano basta black kasi naeelegantehan ako (sosyalin!). Kaiga-igayang gamitin yung mga shampoong may promo sa loob, lalo na yung sa Sunsilk, nakooooo tinataya ko ang mahihina kong ngipin para lang ngatngatin yung sachet makita lang na nanalo ako 10% discount sa mga establisyimentong hindi ko naman pinupuntahan (ganun talaga naeexcite ako eh.). Naaalala ko dati natakot ako, inakala kong may cancer na ko dahil naglagas –lagas yung buhok ko, buwakanenang shampoo yan para kong kini-chemo! (hindi ko sasabihin yung pangalan ng shampoo para magamit mo ‘yon at magkacancer ka din, malay mo yun na ang maging daan sa pagbabago ng hair-do mo, eh ‘di libre na yung gupit, kung matutuklasan mo yung shampoo na yun, magtayo ka na ng salon, malaking tulong yun sa pagpapakalbo.). Sa lahat ng shampoo ang pinakaayokong pinapagamit sa’kin nung bata ako eh yung Safeguard, *&%#ina! nagmumuka akong katutubo dahil nagdidikit-dikit yung buhok ko!.

Palipa’t lipat kami ng bahay at one major factor na kinokonsidera ko eh yung banyo, gusto ko kasi malaya akong nagagawa yung mga ritwal ko sa pangalawang pinakapaborito kong lugar sa mundo. Komport rum Konpesyons: Nagcoconcert ako sa banyo (hindi ito ordinaryong concert dahil walang boses na lumalabas sa bunganga ko, nahihiya kasi akong may makarinig kaya pinipili ko na lang i-leap sing ang lahat, ‘wag mong sasabihin yan sa mga magulang ko ah, yan ang dahilan kung bakit matagal ako sa banyo Sinong nagsabing may sakit ako sa utak? Tanga ka ah!). Nag-eexcercise din ako (nainspire ako sa sinabi ni Jay-R na nakakapag cardio-vascular exercise siya sa pagsayaw, kaya nagsusumayaw ako sa banyo sa tuwing naliligo ako kaya naman minsan nagkakasugat-sugat ako dahil nababangga ako sa bowl o sa mga pader. Huwag mo ulit sasabihin yan sa mga magulang ko upang hindi nila malaman kung bakit madalas na may gumagalabog sa loob ng kubeta kapag naliligo ako. Sinong nagsabing wala ako sa tamang pag-iisip? pak yu ka kung ganun!). Nag-iimbento ako ng hair-do (matapos kong basain yung buhok ko, umpisa na ng pag-aayos ng iba’t-ibang hair style na tanging ako lang ang may gawa. Nagkakaroon minsan ng hair exhibit sa banyo naman kapag ginagawa ko yan . Sinong nagsabing may palipad-hangin ako? Bulsyet ka ba!). Pinapatawa ko yung sarili ko gamit ang salamin (Sa lahat dito ako pinakanaaaliw, dito ko naibubuhos lahat ng talento ko sa pag-eentertain ng sarili. Sinong nagsabing abnurmal ako ha? Gago ka noh!). Nag-aacting workshop ako (dito ko madalas nabubuo yung mga character sa play namin, at dito ko rin madalas ginagaya yung mga trip kong gayahin. Sinong nagsabing timang ako? Hayup ka!) at ang pinakasosyal sa lahat... Nagshashower ako! (hinahawakan ko ng mataas na mataas yung tabo at dahan-dahan kong binubuhos yung tubig sa ulo ko, Woooooh sarap! Sigurado ako na gagayahin mo ko dahil ambisyosa ka ring hampas-lupa ka! Sinong nagsabing mamatay na ko? Taena mo!). Yan ang mga madalas kong gawin kapag naliligo na ko, pero syempre hindi sabay-sabay dahil naiirita ako sa color yellow naming bumbilya, ang init!.

Nagdedecide ako kung maliligo na ko ngayon o hindi, tulungan mo akong magdecide, pumili lang sa mga choices. Game KNB? (sumagot ng game na habang tinataas ang kanang kamao. ang hindi mauto, mamatay!) A) Maliligo na ko ngayon din matapos akong magcomputer, sa ganoong paraan mapapadali ang pagkabulag ko. B) Maya-maya na ako maliligo, magpapagulong-gulong muna ko sa kama hanggang lumubog ang kutson. C) Hindi na ko maliligo, bukas na lang, hahayaan ko na lang masuffocate ako ng masangsang kong amoy. D) Never ever na kong maliligo, sa ganoong paraan, makatutulong ako sa pagconserve ng tubig at hindi na makadaragdag pa sa water bill.

Pabaon mula sa nagsulat: “Ang pagligo ng madalas ay nakapagpapahina sa immune system. Maligo lamang ng isa hanggang dalawang beses isang buwan. Maniwala tanga!”
Petsa ng Paggawa: Isang araw matapos akong mag Fund-Raising concert sa kubeta.
Inspirasyon sa paggawa: Tuklap na yero ng bulok na pinto ng banyo namin.
Dahilan ng paggawa: Para may mailagay lang ako sa blog ko.
Hinahandugan ng paggawa: Sa kababata kong german na pinaligo ang baha.

1 message received... waw! may text nanaman ako. read. “mzta?”. ano ba! tigil-tigilan na ko ng “mzta” na yan! Kung pera ang pesteng “mzta” na yan malamang milyonaryo na ko ngayon. Isa ito sa dahilan (mzta) kaya Pilipinas ang text capital ng mundo - at ang impormasyong ito ay sikret lang natin kaya ‘wag mong pagsasabi.

Maraming uri ng textmate: Chokarans – sila yung mga taong mahilig magtanong ng “mzta” kahit kauuwi n’yo lang sa kanya-kanyang bahay matapos magwindow shopping sa tutuban (Langyang yan! tutuban na nga lang window shopping pa! dukha!). Mismis- ito naman yung mga textmate na kunwaring namimis ka pero sa totoo lang wala silang makatext kaya pinagtitiyagaan ka. Plastikadas- oo, tama ang nabasa mo, yan ang uring swak na swak sa’yo lalo na kapag sinasabihan mo ng “mwahugz” yung mga katext mong hindi mo naman kaututang-dila kapag magkasama kayo. Hu-Us- sila yung mga uri ng taong pamistiryus epek pa na nagpapaexcite sa’yo para hulaan kung sino sila pero nakadidismaya matapos mong malamang kaklase mong amoy baktol lang pala. Aybolsters- sila naman yung mga textmates na sa dyaryo mo lang nakita yung number at hinihikayat kang makipagkita kahit alam mo namang dilaw ang isusuot niya kapag sinabi niyang green, mga talandi lang ang gumagawa nito kaya medyo-medyo swak din ito sa’yo. Historical figurines- sila ang mga kaklaseng bumabatok at nagpipitik ng kulangot sa’yo nung grade 3 ka, sigurado akong hindi mo na sila kilala dahil kinalimutan mo na ang masalimuot mong nakaraan, kinalimutan mo na ang mga panahong binawasan ng titser ang grade mo dahil hindi ka bumili ng embutido sa kanya. At Textmates Underground – sila ang mga textmates na syento-porsyento akong ayaw mong nagtetext sa’yo ng “wer n u? sundo kta?”, dahil sila ang mga kriminal mong kamag-anak na matagal ng nagbigti sa lugar na kinauupuan mo ngayon, bumisita sila sa’yo kahapon at ipinagmalaki ang sungay, buntot at tinidor na taglay nila ngayon, ‘wag kang mainggit pasasaan ba’t magkakaro’n ka rin nun.

Makapamimili ka rin ng kakaibiganin base sa text: Kapag tinanong ka kung kumain ka na- Neng, kung lalaki yan sunggaban mo na, sa itsura mong yan wala ka ng karapatang magpakipot pa, kung girlaloo naman makabubuting ‘wag ka na magreply, ngayon sigurado ka ng may matinding pagnanasa yung tingin niya sa’yo kanina. Kapag sinabi naman sa’yong wabyu o amishue- sinuman ‘yan, sigurado ka ng hindi totoo yung sinabi nya sa’yong maganda ka, kasalanan mo naman kasi ‘yan eh, masyado kang umaaasang maganda ka nga. Kapag puro quote lang ang pinadadala sa’yo- ‘wag mo nga yan itext, pampam lang yan, malamang walang magtext sa kanya o malapit ng matapos yung unli niya. Kapag pinasahan ka ng load- natagpuan mo na ang bebesprenin mo habang buhay, ‘wag mo siyang sasawayin sa ginagawa niya sa’yo. Kapag nagpapasa naman ng load- putulin mo na kung anumang pagkakaibigan ang meron kayo, ‘wag na ‘wag mo na siyang kakausapin, sabihin mo pumunta ka na ng Italy at doon ka na maninirahan at mag-aalaga ng mga tanim mong repolyo. Kapag tinetext ka naman ng mga inspirational quotes- haleluya! nagpadala na ng sugo ang nasa itaas para linisin ang halang mong kaluluwa at pagkaitim-itim mong budhi, ‘wag matakot magliyab kung saka-sakaling pumasok sa simbahan, normal lang yun sa mga kagaya mo, makaka-adjust ka rin. Kapag tinext ka naman ng mga chain message- ‘wag kang pauto, alam naming mahina ang ulo mo pero hindi ka tanga, kung nagpauto ka na bago mo mabasa ‘to: Boba kang inutil na hayop kang nuknukan ka ng tanga!. Kapag group message naman ang natanggap mo- hindi dapat maflatter dahil may nakaalala sa’yo, hindi niya intensyong makipagtext sa’yo nagkataon lang na nasa group list yung number mo sa phonebook niya, tandaan mo, wala kang kaibigan at hinding-hindi magkakaroon nun. At kapag walang nagtetext sa’yo- ibenta na lang ang cellphone mo sa Lotus at kumpletuhin mo na lang yung libro ng Harry Potter para naman kahit paano magkalaman ang utak mo.

Nakikita naman ang estado ng buhay ng tao sa cellphone na gamit nila: N-series ang ginagamit ng mga may sandamukal na card sa wallet: credit card, ATM card, calling card, prestige card, membership card, christmas card ( taray!recyclable ba ang christmas card?!). Mga may isang oras na video naman ang mga may kamag-anak na nagkakalawang o tagahugas ng pwet sa ibang bansa. May mga malalabong camera naman ang ginagamit ng mga ambisyosang nagpupumilit ipagkalandakang mayaman sila kahit na nagdidildil sila ng sarsyadong itlog at inasnang kanin sa totoo lang. Mga tututututtut-tut-tut na selpon naman ang pinagyayaman ng mga maralitang swerte ng makakain ng paa ng manok isang beses sa bawat linggo. At naghahabaang selpon na may antenna naman ang gamit ng mga negosyanteng nagiisnatch-and-sell (sosyal!), para sa mga hindi nabiyayaan ng kahit kaunting talino: ang mga nagiisnatch-and-sell ay yung mga taong mas mapula ang eyeballs kesa sa lips, para naman sa mga ipinanganak na bobo talaga: sila yung mga snatcher na umakbay sa’yo nung araw na nawalan ka ng selpon.

Twelve Text Commandments: 1. Magload, mag-unli kung kinakailangan para makapag-establish ng friendship (waw! sa’n galing yon?). 2. Magreply sa kahit kanino, kahit kriminal replayan mo, malay mo yun na pala ang sagot sa matagal mo ng pinapangarap: ang mareyp. 3. Laging maglagay ng “?” sa huli ng text, kahit hindi kailangang maglagay ng question mark maglagay ka, para makasigurong magrereply ang katext mo. 4. Hindi kinakailangang gumamit ng “H”, ‘sah tingin moh bah magandah yung meh “H” sah mgah text, eh nakakabawas lang yun ng character sah text eh, dih bah?’ wag nah ah.’ (Baho! wag masyadong bigkasin yung “H” sa mga salita, baho eh) 5. Gumawa ng sariling spelling ng mga salita, keber mo ba kung hindi maintindihan yung text mo, basta masabi lang na may alam kang ibang text tulad ng “Gould neith” (Oooooowwwwwww! Pauso!). 6. Dalawang beses isend ang text, ito’y para bwisitin ang katext at makasigurong natanggap niya yung text mong “Oi”. 7. Icharge ang cellphone, hindi mo gugustuhing malobat sa oras na malapit ka ng sagutin ng pinopormahan mong hindi naman kagandahan. 8. Habaan ang text, ang maikling reply ay nagpapakita ng kawalang-gana sa pakikipagtext, magtext ng mahaba kahit walang kwenta (wala ka rin namang kwenta eh). 9. Wag ma-wrongsend, hindi magandang makatanggap ng “Pu*&$%#na” ang nanay mo lalo na kung para ito sa kaumbagan mo kanina, kung sakaling mangyari, hugasan kaagad ang mga plato, magsaing, magwalis at maglinis ng banyo upang hindi palayasin o pamagain ang bunganga (pwera na lang kung fan ka ni Anne Curtis). 10. Wag itext ang ayaw mo naman itext, alam kong inborn na ang kasamaan ng ugali mo pero ‘wag ka naman magpakaplastik kahit limang minuto lang (O sige tawad, 3 minutes). 11. Bilisan magreply, ayaw mong maghintay ng isang oras sa reply na “Bute! kaw?” matapos mong magkwento at tanungin ang katext mo kung kumusta na siya, kaya never ever gawin ‘yon kahit kanino, remember the golden rule: Time is Gold! 12. Wag tulugan ang katext, ito ang pinakaayoko sa lahat, papahapdiin ang mata para lang manatiling gising kahihintay ng reply ng katext tapos tulog na pala!Grrrrrr...

“Bute! kaw?”. Send. Sending Message. Message Sent. ngayon ko lang nareplayan yung text sa’kin.

Pabaon mula sa nagsulat: “Ang walang humpay na pagpindot ng keypad ay nakapagpapamanhid ng kamay at nakakapagpasakit ng buto sa mga daliri, makabubuting magbent-knee-curl-ups, shoulder rotation at push-up dahil wala naman itong relasyon sa pagtetext.”
Petsa ng paggawa: Araw ng huli kong maagang paggising.
Inspirasyon sa paggawa: Cellphone ng tatay kong patay-sindi.
Dahilan ng paggawa: Para may magawang kanais-nais sa araw na’to.
Hinahandugan ng paggawa: Nanay kong hindi marunong magshortcut sa text.